When I look backI see the landscapesThat I have walked throughBut it is differentAll the great trees are goneIt seems there areRemnants of themBut it is the afterglowInside of youOf all those you metWho meant something in your life
Olav Rex – 1977
Norveçli yönetmen Morten Skallerud'un 1991 yılında seyircisiyle buluşan kısa filmi. A year along the abandoned road, 1988-1989 yılları arasında neredeyse 105 günü aşan bir süre içerisinde time-lapse tekniğiyle hazırlanmış. Film, Norveç'in Borfjord balıkçı kasabasında, gölün etrafında kameranın dolaşmasıyla sürüyor. Kamera sadece o bölgeyi geziyor. Birkaç saniyenin bir güne denk gelmesi sıradışı bir özellik kazanmasına sebep oluyor. Super Panavision 70 ile çekilen Skallerud'un bu yapımında saniyeler ilerledikçe günler, mevsimler değişiyor.
Belirli bir konuşma ya da bir konunun olmadığı A year along the abandoned road'da raylı bir sistem üzerine oturtulan kamera ile her günün görüntüsü alınarak ve daha sonra alınan bütün görüntülerin arka arkaya 50.000 kat hızla yerleştirilmesiyle 1 yıla yaklaşan değişimi, duyguyu hissediyoruz. Gösterildiği 1991 yılında Norveç'te en iyi kısa film seçilen bu yapım, dünya üzerinde 300'den fazla film festivaline katıldı ve 12 ödül aldı. Filmin müziğiyse Norveçli caz saksafon sanatçısı Jan Garbarek'in Twelve Moons adlı çalışmasına ait. Bunun dışında, A-ha'nın Lifelines adlı şarkısında da A year along the abandoned year'ın görüntüleri kullanılmıştır. Girişinde Norveç 5. Kralı Olav Rex'in şiiri yer alır. A year along the abandoned road'ın yapımının geçmişi, yönetmen Morten Skallerud'un bu fiyort bölgesine 1980 yılında gelmesiyle başlıyor. Bölgeden çok etkilenen Skallerud, kutupsal sihir şeklinde açıklıyor Borfjord'u. Skallerud'un kullandığı teknikle, hissiyatın ve gizemin kapıları açtığı aşikar. Büyük bir sabır gerektiren bu çalışmanın bizim içimize, derinliklerimize inerek dünyayı yeniden gördüğümüzü, değişimin farkındalığına aralık bıraktığını ve bu aralıktan da içeri süzülerek İskandinavya estetiğini, dünyayı kucaklayabilme şansına eriştiğimizi söylememiz gerekir.
A year along the abandoned road, konusuz seyrine devam etse de yaşantılarımızın her saniyesini her bir karede resmediyor. Skallerud'un kamerası kendi rayında ağır ağır ilerlerken, zamanın ve mekanın kendi içindeki müthiş uyumunu da görüyoruz. Her şey kendi ilk hâliyle var. Bozulmamışlık. Bulut kümeleri, evler, insanlar, yaşantılar, fiyort ve İskandinavya'nın bir köşesinde bir yaşantının küçük izleri. İnsan, yaşantısını anlamlandırırken ve bir konuma sokarken, küçük saniyelerden ve dakikalardan daha fazlasını buluyor Skallerud'un yol bakışlarında. Norveç'in fiyortlarından buzdan düşler, sisli yüzler sunuyor bir adam. Gökyüzü susuyor, on iki ay usulca kendini gösteriyor.
11 Mart 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder